Op de avond van haar 18e verjaardag, na het vertrek van de visite, dofte dochter zich op om het huis uit te gaan. Niet op de fiets als je dat soms dacht, nee, het was eindelijk zover dat zij zelfstandig de auto mocht besturen. Zonder coachende moeder ernaast die in het luchtledige meeremt bij het naderen van kruisingen. En die bij het inparkeren of inhalen haar ogen maar liever dichtknijpt in afwachting van het schrapende geluid van metaal op metaal. Of van de droge knak die een spiegel laat horen die ergens achter blijft hangen.
Het is een rare gewaarwording om je dochter weg te zien rijden in jouw auto. Ze zwaait luchtig, geeft een dot gas en spurt ervandoor. Weg is ze. En ik sta op de stoep en kijk haar na. Met hoop en vrees, want hoewel rijbewijzen niet gratis verstrekt worden bij een pakje boter, zoals zij ter geruststelling pleegt te zeggen als ik op de bijrijdersstoel waarschuwend sissende geluiden maak, mist ze nog wel mijn dertig jaar rijervaring. Aan de andere kant wordt ze niet gehinderd door allerlei ingesleten gedragingen die eigenlijk niet door de beugel kunnen, zoals invoegen met 140 en meteen door naar de derde baan. En zover ze er wél door gehinderd wordt, komt dat door een slecht voorbeeld mijnerzijds: ‘Ja, maar dat doe jij ook, mam!’ Ahum.
Ik moet er nog even aan wennen dat de auto een nog gewilder item is geworden in dit huishouden dan hij al was. Ineens moet ik op afgesproken tijdstippen thuis zijn omdat iemand anders mijn vervoermiddel ‘geboekt’ heeft. In feite heb ik nu een deelauto. Waarbij ik wel het gebruik deel, maar niet de kosten. Sterker nog: de kosten nemen alleen maar toe. Want in plaats van stilletjes voor de deur te staan wachten tot ik weer instap, heeft de auto nu een tweede leven aan de randen van de dag en nacht. Een leven waar ik geen weet van heb. Ik probeer wel op de hoogte te blijven en informeer waar de ritten zoal heengaan. ‘Oh, weg’, zegt dochter dan en wuift vaag met een handje in alle windrichtingen. Sporenonderzoek wijst uit dat de McDrive een favoriete bestemming is. Met een afgeladen auto vol 6 vwo’ers die liever uitstapjes maken dan huiswerk.
Om nog enig educatief tintje mee te geven aan dit blog vol persoonlijk leed, krijgt de eerste die me laat weten welke stijlfout in de vorige zin staat, en ook nog weet te benoemen hoe die heet, een uur gratis schrijfcoaching.