Het werk van een schrijver bestaat niet alleen uit schrijven. Voor de schrijvende fase aanbreekt, doorloop je de inspiratiefase. Inspiratie is in veel gevallen iets wat vanzelf op je neerdaalt, maar bij het uitblijven ervan kun je het genereren. Daar hoef je geen natuurtalent voor te zijn, iedereen kan dat leren. Dat maakt het schrijven mede tot een ambachtelijk vak. Omdat het daadwerkelijke schrijven veelal gaat over het toepassen van regels van stijl, spelling en grammatica, is ook dat een ambachtelijk proces. Enig talent, de x-factor zeg maar, is wel nodig om van een correct stuk tekst ook een fijn stuk tekst te maken. De laatste fase van het schrijfproces is de revisiefase, waarin je je gedachten nog eens laat gaan over wat je geschreven hebt. Schrappen, corrigeren, herschrijven en nog eens laten bezinken. Een proces waar nooit een einde aan komt.
De revisiefase moet je niet onderschatten. De puntjes op de i maken immers het verschil. Reviseren is het grondige handwerk, de fijnslijperij. En het is een vak op zich. Beide vakken, schrijven en reviseren, laten zich eigenlijk slecht met elkaar verenigen omdat ze een beroep doen op andere hersenhelften. Bij het schrijven krijgen gedachten alle ruimte om zich creatief te ontplooien. Bij het reviseren mag de schrijver terug in zijn hok om zich bezig te houden met komma’s, punten, d’s en t’s.
Een deel van mijn werk als schrijfbedrijf bestaat uit het reviseren van andermans tekst tot leesbare en publicabele stukken. Dat is nobele arbeid. Er moeten nu eenmaal wel eens artikelen, nieuwsbrieven, bladen of webteksten verschijnen en ik gun de lezer mooie tekst om tot zich te nemen. Maar het ombuigen van de pennenvruchten van een ander tot een leesbaar en samenhangend geheel is ook zware arbeid, gezwoeg achter de schermen. Zelden krijg ik de complimenten omdat ik parels heb weten te maken van prut.
Maar net zoals de Albert Heijn pas spullen kan verkopen als schoolgaande jongens en meisjes van omstreeks de leeftijd van de kleine big eerst de vakken hebben gevuld, bestaat er geen schrijverij zonder revisie. Reviseren en redigeren is het vakken vullen van de schrijverij. Dat zet het romantische ambt van schrijver toch wel in een ander daglicht. Eigenlijk ben ik vakkenvuller …