Wat mij deze week in elk geval niet geplaagd heeft, is de factor ’tijd’. Time was on my side. En daar heb ik van genoten. De kleine big was in het kader van haar herfstreces met papa en aanverwanten naar Frankrijk en dat bood nog eens perspectieven. Die lagen op Terschelling. Daar heb ik het hoofd en het lijf eens even leeggemaakt. Of ik dat niet recent al gedaan had, ergens bij de Noordpool in de buurt? Jazeker, maar je kunt sommige zaken niet vaak genoeg doen. Slechts door leegte ontstaat ruimte voor nieuwe dingen en misschien was ik daar wel weer hard aan toe. Laat dat ‘misschien’ maar weg, bij nader inzien. In deze tijden van verlies en dreigend verlies moest ik mij nu eenmaal bezinnen op volgende stappen van de firma Lijkendijk en op de te volgen zakelijke- en privéstrategie van de directie van de firma.
Bezinnen gaat goed, in West aan Zee, of in Midsland. En laat ik eerlijk zijn: het gaat ook heel goed in de eterij die De Walvis heet in West Terschelling, met uitzicht op de Waddenzee en heel de flanerende Terschellingse populatie. Hoewel er bij mij, in het kader van het leegmaken van het lijf, vooral tomatensap naar binnen ging bij De Walvis en geen cranberry-wafels met slagroom.
Ik heb, tijdens het leegmaken door, veel goede gesprekken gevoerd met interessante vrouwen en één man met boeiende carrières, leuke hobby’s en goede ideeën. Enkele van die ideeën broeien in mijn hoofd en vertalen zich vroeger of later in activiteiten van het bedrijf. Die zie je vanzelf terug op mijn website, als de tijd rijp is.
Inmiddels zijn we weer op honk, de kleine big en ik, uit alle windstreken zijn we weer bij elkaar geveegd. Ik heb een uitgebreid en zeer beeldend verslag van haar gekregen van de wederwaardigheden van opa met Fien, het karretje en de bagage in het Louvre, van oma die moest plassen in de file en van opa én oma die, niet gehinderd door welke kennis dan ook van het Frans, hun borg terug wilden hebben van de verhuurder van het huisje. Tranen heb ik mij gelachen. Dit kind moet haar hersentjes niet vermoeien met Latijnse woordjes, dit kind moet naar de Toneelschool! De tijd zal het wel leren, zoals de tijd ook alle wonden heelt. En dat is maar goed ook, want ik heb mezelf net akelig gesneden bij het maken van broccolisoep. Een uitje, drie tenen knoflook, 500 gram broccoli, een liter water, bouillonblokje en 100 gram olijven met pesto. Staafmixer erop en klaar, in geen tijd. Smakelijk!