Er was een tijd dat ik een hekel had aan de periode rond Kerst. Niet vanwege het kindje in de kribbe maar om de ellendige uitwerking ervan in onze tijd. Waarin het eigenlijk nauwelijks gaat om het kindje maar om glühwein, gezelligheid, kalkoen en cadeaus. Ik kocht meteen na Sinterklaas een kerstboom. Altijd een onaangenaam prikkende spar van het tuincentrum om de hoek. De auto onder de stekels na het uitladen. Lichtjes erin, ballen eraan en zelf gezellig eronder. Je moet toch wat als single mum om het leven voor je pup ook met Kerst een beetje draaglijk te maken, hohoho. Maar ik kon niet wachten op nieuwjaarsdag om de hele zaak te onttakelen en het normale leven weer op te pakken.
Tegenwoordig denk ik anders over Kerst. In de eerste plaats omdat we geen kerstboom meer hebben. Daar kwam een einde aan toen we een ondeugende kat adopteerden. Ze leek zo lief, maar ze bleek een sloper en niets was veilig voor haar destructieve gedrag. Gordijnen, de bank en ook de kerstboom plus ballen – alles ging aan gort. ‘Van mij hoefde het toch al niet zo hoor mam, al die onzin met die kerstboom’, zei puberdochter die toen nog een kleine big was. Waarom ze dat niet eerder had gezegd, vroeg ik ontstemd, want dat had me veel moeite bespaard. ‘Ik dacht dat jij het zo leuk vond’, reageerde ze verbaasd.
Daarnaast en vooral ben ik Kerst gaan waarderen omdat het een periode van het jaar is waarin het leven tot stilstand komt. Dat zou theoretisch kunnen gelden voor elke vakantie, maar in de praktijk is dat niet zo. Als ik ’s zomers buitenshuis of buitenslands verkeer weten ze me te vinden, mijn klanten. Ik neem de telefoon op en ik reageer op de mail. Natuurlijk doe ik dat en ik doe het ook graag want ik ben zelfstandig ondernemer. Maar als het Kerst is, doen bedrijven hun deuren dicht. Ze doen het licht uit, de tent op slot en in het nieuwe jaar kijken ze wel weer eens verder.
Met de stilstand komt de stilte. Even niks wat moet en veel wat niet moet. Ik kan mezelf weer horen denken. Prioriteiten bepalen voor het komende jaar, bedenken wat ik wil gaan doen en hoe ik het ga bereiken. Zo zorgt stilstand voor vooruitgang. Een mooie constatering voor het eerste blog in het nieuwe jaar.