Al wekenlang vallen ze in mijn omgeving bij bosjes neer. De griep heeft ze stevig bij de kladden. Ze hoesten zich de keel rauw, hebben sores met hun holtes, krijgen koorts en belanden uiteindelijk anderhalve week in bed. En daarna hoesten ze nog steeds. Ik niet. Ik ben gezegend met een vrij aardig genenpakket. Terwijl de hele wereld omvalt, houd ik in m’n eentje het fort.
Toch, sinds enkele dagen wankel ik. Ik moest zo nodig op een bankje zitten in de februarizon. Ogen dicht, jas open. Heerlijk was het. Maar misschien wel kouder dan ik dacht, want ’s avonds begon ik te hoesten. Allerlei wijsneuzen vertelden me de volgende dag dat een mens geen griep krijgt van kou; griep krijg je van bacillen. Misschien dreef er wel net een bacil langs, toen ik op het bankje zat, wie zal het zeggen? Ikzelf zeg niks meer, mijn stem is twee octaven gezakt en mijn keel voelt aan alsof ik schuurpapier heb ingeslikt. Althans, ik denk dat dat ongeveer zo moet voelen. Voor de rest heb ik van schuurpapier geen verstand. Alles wat te maken heeft met handigheid in en om huis, is aan mij niet besteed.
Gelukkig zijn er mannetjes aan wie het wel besteed is. In mijn karakteristieke monumentje is het een komen en gaan van zulke mannetjes. Dan is er dit stuk, en dan dat, waarbij het één haast automatisch leidt tot het ander, en om het te fixen moet er altijd iemand aan te pas komen die voorrijkosten berekent.
Bij een inspectie van een vochtplek op de muur stuitte het dienstdoende mannetje op een lekkage in het dak van de garage, en bij nadere beschouwing van de houten balken die de garage op z’n plek houden, bleken er kleine gaatjes in te zitten. ‘O, o’, zei het mannetje. Dat betekent meestal: gaat u maar even zitten, want alles valt – tig keer duurder uit dan begroot. ‘Boktor’, was de diagnose, terwijl het echt alleen maar over een vochtplek op de muur ging.
Maar soms zit het mee, soms zit het tegen. En nu zat het mee. Want een volgend mannetje, deskundig in de materie, constateerde ‘slechts’ houtworm. Een verschilletje van, jawel, een paar duizend euro. Daar kun je weer heel wat voorrijkosten van betalen. Of stapels met schuurpapier, en vermoedelijk zelfs de hele schuurpapierfabriek. Gesteld dat je het zou willen hebben dan, schuurpapier.
Ik neem nog maar een wybertje.