Van Zweden kun je van alles vinden, maar niet dat het er krap bemeten of benauwd is. Het is een ontzettend groot land en je kunt er eindeloos rondrijden zonder iemand tegen te komen. Dat geeft ruimte. Ook in mijn hoofd. Dat is misschien wel waar een workbreak goed voor is. Hoewel ik een tas vol met werk bij me heb, heb ik alleen nog maar naar buiten gekeken, of ben ik buiten geweest tussen de buien door. Bezinning komt hier vanzelf. Ben ik met de juiste dingen bezig? En doe ik die dingen dan ook op de juiste manier? Bied ik nog wat mijn klanten willen of moet ik mijn horizon verbreden? Antwoorden dringen zich op nog voor ik de vragen heb geformuleerd.
Buiten ons keukenraam dartelen koeien in een weiland. Het zijn kuddedieren, zo blijkt. Als je er één ziet, zie je ze allemaal. Maar vaak zien we ze helemaal niet, dan is het gras elders groener. En er is veel ‘elders’, want hun weiland is zo groot als de provincie Utrecht. Je hoeft niet naar Zweden af te reizen om koeien te zien. Maar met die koeien komt wel de inspiratie en daar was het om begonnen.