Het vasthouden van het vakantiegevoel, dat is wel een dingetje dat hordes mensen bezighoudt. Hele artikelen worden geschreven met stappenplannen om het gevoel van zon, zee en vrije tijd zo lang mogelijk te koesteren. Tot in december aan toe, als het even kan. Ook op de radio hoor ik het onderwerp langskomen. Het wordt uitgekauwd op alle zenders. Maar het helpt niks. Want mensen zijn nog geen twee dagen thuis, of deadlines, projecten en werkgevers rammelen aan de poort. Zie daar maar eens weerstand aan te bieden. Voor je het weet neem je weer deel aan de ratrace en zijn de Malediven of Appelscha weggeschreven in je digitale fotoalbum. Of gedelete, omdat ze te veel schijfruimte innemen. ‘Ik ben ’t alweer vergeten’, zeggen mensen dan, als je ze na terugkomst vraagt hoe het was.
Mij persoonlijk gaat het vrij goed af, het lang vasthouden van het vakantiegevoel. Nagenieten is wel een kunst die ik beheers. Ook ben ik bedreven in het hebben van voorpret. Zo geniet ik eigenlijk drie keer: van tevoren, op het moment zelf en achteraf. Mijn vakantie duurt op deze manier drie keer zo lang als die van een ander. Dat geldt ook voor andere uitjes. Zoals mijn jaarlijkse gang naar het Shakespearetheater in Diever. Traditiegetrouw met vriend N., met vooraf een hapje eten.
Al jarenlang zijn wij ‘vriend’ van het Dieverse Shakespearetheater. Eind augustus reizen we af, diep Drenthe in, om ons een avond lang in de open lucht te laten vermaken door een stuk van de Britse meesterverteller, met hier en daar een Drentse draai eraan. Een genoegen is het, waar ik veel voorpret aan beleef: bij het doen van de donatie, het bestellen van de kaartjes, het lezen van de William ter voorbereiding. En dan moet de voorstelling nog komen!
De voorstelling zelf is een belevenis. Met z’n honderden in een bostheater, zittend op zelfingerichte plaatsen, bekleed met vuilniszakken en dekens, gekleed in warme kledij die voor het eerst weer uit de kast komt, behangen met nog meer dekens, vuilniszakken en regencapes … Terwijl de regen langzaam van je capuchon op je neus drupt, kijken naar Romeo en Julia. Liefde laat zich niet tegenhouden door een buitje, constateren wij.
Aan Shakespeare in Diever zit maar één nadeel: als wij gaan, is de zomer voorbij. Gelukkig breekt dan het nagenieten aan. Van Shakespeare én van de hele lange zomer. En gelukkig is het volgend jaar weer zomer. Ik heb nu al voorpret!