Elke donderdagavond zit ik op het puntje van de bank. Dan begint ‘Wie is de mol?’, het met afstand beste televisieprogramma dat er te zien is op onze vaderlandse televisie. Ever. Ik ben een fan van het eerste uur en kijk al jaren naar het programma waarin bekende Nederlanders in verre oorden de onmogelijkste opdrachten voor elkaar moeten boksen waarmee ze geld kunnen verdienen voor de pot, terwijl ze elkaar poten uitdraaien als ze de kans krijgen. Je hoeft me niet te bellen op donderdagavond, want ik neem niet op. Ik ben de hele avond onder de pannen want ik kijk ook de voor- en nabeschouwing.
De bedoeling van ‘Wie is de mol?’ is dat je ontdekt welke kandidaat ondergronds (en soms bovengronds) bezig is om opdrachten in de soep te laten lopen om zo te voorkomen dat er geld in de pot komt. Het is een afvalrace, aan het einde van vrijwel elke uitzending gaat er iemand naar huis die ‘de executie’ niet overleeft omdat hij of zij de juiste antwoorden niet wist op vragen die allemaal varianten zijn op die ene vraag waar het hele programma om draait: wie is de mol? De mol zelf gaat natuurlijk nooit naar huis. Niets is wat het lijkt bij ‘Wie is de mol?’, dus je staat voortdurend op het verkeerde been.
‘Wie is de mol?’ is bij ons thuis een echt gezelschapsspel. Naast mij, op een ander puntje van de bank, zit de kleine big die ook zo haar theorieën heeft over wie de mol is en waarom dan wel. Tussen ons in ligt poes. Zij heeft geen weet van mollen, maar ze ligt graag dicht tegen ons aan in de hoop aaien van links en van rechts in ontvangst te mogen nemen. Hoop doet leven, ook als je een poes bent, maar daar blijft het bij. Wij hebben geen oog voor een knorrend katje, wij kijken naar ‘Wie is de mol?’!
Wij gaan zo op in het spel dat we willekeurige mensen op straat, achter het stuur en in de winkel ervan verdenken dat ze aan het ‘mollen’ zijn. Iemand die voordringt bij de kassa? Verdacht. Iemand die zo traag gas geeft dat het licht weer op rood staat en ik nóg een rondje moet wachten? Typische mollenactie.
Wie de mol is dit jaar, is duidelijk. Radiopresentator Jan Willem Roodbeen, het kan niet missen. We zullen zien hoe het afloopt, want niets is wat het lijkt. Maar mark my words!