Mannen zijn van oudsher een wat sneue soort als het om mode gaat. De veelheid aan variatie die de vrouwelijke kledingkast herbergt, is niet voor hen weggelegd. Geen jurkjes, rokjes, vestjes, felle kleuren, prettige stofjes, bloemetjesdessins, hoge hakken, lange laarzen – en nog veel, veel meer is er niet voor mannen. De mannenrok is even geprobeerd maar werd geen succes, behalve in Schotland. En hoge hakken kunnen alleen voor TAFKAP; the artist formerly known as Prince. Blijft over lange broeken, al dan niet in combinatie met een jasje. En ’s zomers dan een korte(re) broek met harige benen eronder, gestoken in de onvermijdelijke sandalen of teva’s. Wat een armoe. Een poosje terug hadden we de rode broekenmanie. Maar sinds Youp van ’t Hek dat genadeloos afstrafte durft geen man meer een rode broek aan. Is misschien ook maar beter.
Lange tijd hebben mannen zich erbij neer moeten leggen dat ze er maar bekaaid vanaf kwamen wat betreft uiterlijke trends. Maar sinds kort is er een nieuwe rage: de baard. De baard is hélemaal in, in alle soorten en maten. Alsof mannen het feit dat ze geen rokjes kunnen dragen compenseren op hun kin. Niet alleen de stoppeltjesbaard, een driedagenschaduw en een nonchalant kort sikje zijn absoluut hot, ook hoef je niet op te kijken van mannen die een volle weelderige begroeiing met zich mee torsen onderaan hun hoofd. Afghanistan-look, zeg maar. Baarden zijn ineens sexy en ze geven meteen nieuwe zin aan het mannelijk bestaan. To beard or not to beard, that’s the question.
Om mij heen duiken ze overal op. En ik moet zeggen: ik ben er wel gecharmeerd van, mits kort getrimd en goed bijgehouden. Alles wat qua look & feel lijkt op de kinstruik van wijlen Osama bin L. en de zijnen, mag eraf. In de poptempel van de Overijsselse provinciehoofdstad waar we ’s dinsdagsavonds repeteren met onze band viel het me ineens op: ook mijn mannen hebben baarden. Sinds kort is de last man standing ook overstag. Ineens geen jongen van vijftig meer, maar een kerel met een baard. Een woest uiterlijk dat past bij een stem vol blues. Ons repertoire moeten we nu maar aanpassen. Ik heb al een oud zeemanslied in gedachten:
‘Al die willen te kaap’ren varen
Moeten mannen met baarden zijn
Jan, Piet, Joris en Corneel
Die hebben baarden, die hebben baarden
Jan, Piet, Joris en Corneel
Die hebben baarden, zij varen mee.’