Het zou zo ontzettend helpen als mensen hun mail zouden lezen en er ook op zouden reageren. De kroon spant wat dat betreft de vervoerder van de vegetarische vlezen die ik wel eens aan laat rukken uit de Hofstad. In de hoop dat er éindelijk eens een sojavariant bij zit die niet naar gebakken schoenzool smaakt maar, bijvoorbeeld, naar de ballen gehakt die vroeger zo smakelijk sudderden in de pan van mijn moeder. Of ik ze zo smakelijk vond, kan ik me trouwens niet meer herinneren, ik vond vooral dat ze zo lekker roken. Bak ik nu eens een biefstukje voor een principiële vleeseter die er echt niet buiten kan, dan vind ik vooral dat het hele huis daarna stinkt.
Maar goed, die vervoerder dus. Om te beginnen leest hij geen mail. Hij mailt zelf wel. Daarin zendt hij eenzijdig de boodschap wanneer ik de lading kan verwachten. Erbij staat heel klantvriendelijk dat ik gerust kan mailen wanneer dag of tijdstip niet schikken. En dat klopt ook: mailen kan gerust. Alleen gebeurt er vervolgens niks mee. Want natuurlijk komt de vervoerder toch gewoon op de dag waarop ik aangaf niet te kunnen. Gelukkig geeft hij, opnieuw heel klantvriendelijk, de diepgevroren lading af aan de buren die zo aardig zijn er een paar uur op te passen tot ik thuis ben. Helaas passen ze er niet op in hun diepvries, dus kan ik ’s avonds een doorweekte doos druipende, onbruikbaar geworden zooi aanpakken. En vriendelijk bedankt.
E-mailen biedt ongekende mogelijkheden tot snel en vlot zakendoen. Het brengt de wereld binnen klikbereik en levert je tijd op die je weer voor andere dingen kunt gebruiken. Je core business ofzo. Maar wat mij betreft levert het ook heel vaak en veel ongekende ergernis. Kortom, iedereen: lees je mail en doe d’r wat mee!!