Lekker eten is een aangenaam tijdverdrijf. Van alles wat lekker is, is een boterham met roomboter en hagelslag het lekkerst. Je kunt me er wakker voor maken. Ik heb het liever dan gebak. En na teleurstellende culinaire uitstapjes – die in samenhang daarmee vaak ook zeer prijzig zijn – denk ik, nadat ik de rekening heb voldaan, regelmatig dat ik liever een boterham met hagelslag had gehad. Misschien moet ik dat ook maar eens zeggen als de ober bij het afrekenen vraagt of ‘alles naar wens’ was. Dat plaatst alle à la carte hoogvliegerij-van-de-chef in elk geval wel ongenadig in perspectief.
Nog lekkerder dan een boterham met roomboter en hagelslag is een noten-vruchtenbol met roomboter en hagelslag. Noten-vruchtenbollen kocht ik altijd bij mijn kleine Albert Heijntje op de hoek. Altijd. Tot ze opeens uit het assortiment waren. Niet meer te krijgen bij dit filiaal. Er was onvoldoende vraag naar en als ergens onvoldoende vraag naar is, treedt er een economische wetmatigheid in werking: geen vraag, geen aanbod, geen winst. Ik besloot die vraag dan maar zelf te genereren. Elke keer dat ik in het kleine Albert Heijntje kwam, vroeg ik bij het dienstdoende personeel, aan de balie en herhaaldelijk ook bij de managers, naar de noten-vruchtenbollen. Maar zonder succes. De noten-vruchtenbollen bleven uit het assortiment.
Tot de mevrouw van de bakkerij ineens een doos voor me op de kop had getikt. Ik hoefde maar te kikken en ze zou er, speciaal voor mij, steeds een paar van afbakken. Op die doos in het magazijn stond mijn naam. Telkens als ik me bij de counter meldde, voelde het alsof ik een illegale transactie kwam doen. Na wat gesmoes kwam er een zak onder de toonbank vandaan met een speciaal uitgeschreven sticker die vlug in mijn karretje verdween waarna ik me uit de voeten maakte. De kassamevrouw bekeek die zak of er cocaïne in zat en mij alsof ik Calamity Jane was, die elk moment een revolver tussen haar ribben kon duwen.
Vandaag was een heuglijke dag. De mevrouw van de bakkerij liep me al zwaaiend tegemoet toen ik het klaphekje door kwam. ‘Ze zitten weer in het assortiment!’, riep ze al van verre. ‘De noten-vruchtenbollen!’ Ik vroeg hoe dat zo kwam. ‘Er was toch enorm veel vraag naar in ons filiaal’, wist ze. En zo werkt het in de economie. Als er vraag is, komt er aanbod en is er winst. In dit geval voor alle partijen. Lobby geslaagd.