Het staat me bij dat er een liedje is over ‘toen wij uit Rotterdam vertrokken’. Dat was deze week op mij van toepassing, want ik vertrok uit Rotterdam. Nadat ik er eerst heen was gereden, vanzelfsprekend. Erin ging nog wel, de files losten op toen ik aan kwam rijden en bij Ahoy, waar ik zijn moest, hadden ze plenty parkeerruimte. Maar op een gegeven moment moet je dan weer naar huis. Dat was een ander verhaal. Ik moest me door supporters van een of andere voetbalwedstrijd heenwurmen, op aangeven van mannen in oranje hesjes die blijkbaar verkeersregelaars waren. Uiteindelijk kwam er toch iets van een snelweg in zicht met daarboven het bord ‘Utrecht’. Daar moest ik heen. Maar ik was niet de enige. Stapvoets rijdend bereikte ik na lange, lange tijd Gouda. Het was een ergerlijk tochtje. ‘Ritsen vanaf hier’, stond er op een bord toen de weg van vier naar drie en later zelfs naar twee banen ging. Dat bord had er niet hoeven staan. Want al die kerels in pakken in Audi’s A6 en aanverwante plébéjerbakken rijden gewoon door tot hun baan verdampt en drukken zich er dan tussen op de naastgelegen rijstrook, gewoon, bovenop jouw motorkap. Als je niet uitkijkt op die naastgelegen strook, blijf je daar staan tot je een ons weegt. Wat op zich geen kwaad zou kunnen met de zomer in aantocht. Ik was blij toen de IJssel in zicht kwam, de uiterwaarden ademden leegte na al het gewoel op vier wielen.
Die leegte trof ik vrijdagavond ook aan in De Spiegel, het vanwege de akoestiek fameuze Zwolse theater, waar het Britten Jeugd Strijkorkest mooie dingen speelde. Zo jong en zoveel talent en zo jammer dat de zaal niet stampvol zat. Trotse ouders, die waren er wel, en dat kan ik me voorstellen. Helaas ambieert de kleine big het niet om op een concertpodium te staan en ook de viool bekoort haar maar matig. Ze kan er niks aan doen, hadden we haar maar Marie-Claire moeten noemen. Meisjes die Marie-Claire heten spelen viool in een jeugdorkest en schitteren de sterren van de hemel in een galajurkje met elegante schoentjes. Terwijl kleine biggen… nou ja. Met een half brood per dag wordt het nooit wat met dat galajurkje. Geeft niks. Een galaoveral is ook leuk.