Plotseling was er een geluid alsof er een Boeing besloten had op ons dak te landen. Het was een stille zondagavond, de straat was in diepe rust. Ik vloog naar buiten. Geen Boeing. Geen geluid ook. Binnen weer wel. Geluid bedoel ik, geen Boeing. Zo’n raar geluid moest wel van de buren komen. Maar met mijn oor tegen de muur hoorde ik in dat oor niks, terwijl het andere oor een daverende herrie registreerde op de start- en landingsbaan waar voorheen nog onze keuken was gevestigd.
Het geluid kwam van de koelkast. Die o zo mooie, dikbuikige, bolle en peperdure Smeg die ik zo nodig aan wilde schaffen, zeven jaar geleden nog maar. Het klonk niet goed van buiten. Maar binnenin de koelkast deed ‘ie wat ‘ie altijd had gedaan: koelen en vriezen.
De firma Smeg, de volgende ochtend, had Sjonnie uit de Jordaan bij de Klantenservice gezet. ‘Ach ja, tis een ouwetje, hè. So’n koelkassie hep niet ’t eeuwige leve. As u nou effe het geluidje opneemt en d’r een MP3-tje van maakt, dan kenne wij hiero ook ‘s effe luistere …’ Zover kwam het niet. Het geluid hield daags erna op. Het koelen ook. ‘Niksantedoen’, zei Sjonnie de volgende dag. ‘As de motor d’rmee ophoudt, is d’r meestal geen redde meer an. Maar ik stuur effe een monteur om te kijke hoor. Hij neemt vanself effe contact met u op. D’r komme vanselfsprekend wel voorrijkoste bij.’
Maar die monteur, die kwam niet. De monteur van de nering aan de overkant van de IJssel, waar ik alles koop waar een stekker aan zit, kwam wel. Sofort, zelfs. Diagnose was snel maar onverbiddelijk: koelkast overleden. Gelukkig kreeg ik korting bij de aanschaf van een nieuwe. ‘Wil je die vanmiddag nog hebben?’ Nou, graag! En ik had ‘m. De Rolls Royce onder de koelkasten: een Liebherr. Niet dikbuikig en bol, maar rank en slank, met een groen label. En prachtig roestvrijstaal. Een hele coole koelkast. Zo stil bovendien, dat je ‘m helemaal niet hoort. Maar dat was dan weer geen wonder want vooralsnog doet ‘ie ’t ook niet. Ja, de LED-lampjes, die doen het. Verder staat deze Rolls nog in de demonstratiemodus en moet de fabriek eraan te pas komen met een of andere code om de zaak in werking te krijgen. Kan nog even duren.
Dus voorlopig zitten wij half bedorven voedselvoorraden weg te werken. Terwijl de mooiste koelkast van de hele wereld ons in stilte gadeslaat en vice versa. Past wel bij een Rolls. Is om naar te kijken, niet om te gebruiken. Maar zo cool!