Het is twee weken voor Sinterklaas. De gebruikelijke drukte in het winkelhart van de stad, crisis of niet. Zaterdag, eind van de namiddag. Kort voor sluitingstijd duik ik even bij Kruidvat naar binnen met een heel concreet doel: douchezeep kopen.
Twee jonge dames van het winkelpersoneel zijn bezig met het herschikken van enkele schappen. Ze hebben met wat karretjes of trolleys – hoe noem je dat? – de achterste hoek van de zaak nagenoeg hermetisch afgesloten. Bijna geen doorkomen aan in de met allerlei extra aanbiedingen toch al volgepropte gangen. Dus maar een praatje. ‘Nou dames, bijna weekend hè?’, probeer ik opgewekt te klinken. ‘Nee, meneer, nog niet. We moeten eerst nog deze aanbiedingen insielen…’ Met opgetrokken wenkbrauwen vraag ik: ‘Insielen? Wat is dat dan?’ De blonde van de twee: ‘Nou gewoon, plastic folie eromheen doen, per twee. Ziet u?’
Aha, knik ik. ‘Insealen. Nu snap ik het.’
Vakjargon in een drogisterij. Doodgewoon werk inderdaad. Maar aangeduid met een niet alledaags begrip. Insealen. Juist. Wat is taal toch mooi. Altijd in ontwikkeling. Wordt geplooid, verrijkt voor, ofwel toegesneden op elk vak- of toepassingsgebied. Wat een man op leeftijd, die gek is van en óp taal, niet allemaal kan opsteken van jonge medewerkers in een winkel met niet eens spectaculaire handelswaar. Geweldig!
A propos insealen: Kruidvat heeft enkele weken geleden met best wel wat bombarie de gratis plastic tasjes voor kopende klanten in de ban gedaan. Zogenaamd uit milieuoverwegingen of, deftiger uitgedrukt, in het kader van maatschappelijk verantwoord ondernemen.
Tja, daar sta ik nu met de handen vol bij de kassa. Geen tasje. Kan er één kopen, dat wel. Om eveneens ingesealde, extra grote plastic flacons met douchezeep ermee naar huis te sjouwen. Is een speciale actie, die douchezeep, aanbieding ‘per 2’ voor een extra aantrekkelijk prijsje. Ingesealde plastic flacons per setjes van twee, maar geen gratis tasje meer. Hoe rijmt dat eigenlijk met de gepropageerde milieuoverwegingen, vraag ik me af. Niet echt, vrees ik. Althans in mijn beleving niet.
Hoe dan ook, ik heb wel – één en al gratis – een toch opmerkelijk en geenszins merkwaardig werkwoord kunnen toevoegen aan mijn vocabulaire. Voel me verrijkt dus. Terwijl ik ook nog eens geld heb bespaard door ‘per 2’ in te kopen. In zekere zin dus een dubbel positief effect. Dankzij de winkelmeisjes van Kruidvat, met ruggensteun van hun corporate marketingafdeling, loop ik blij de winkel uit. Als tevreden klant. Het leven is mooi. De toon is gezet voor een goed weekend, als het ware ‘ingeseald’ door een fijn gevoel.
Momenten uit het echte leven door Bernhard Rittger