Vlak voor vertrek naar Zweden interviewde ik Mister Genieten, de controller van AFAS die de financiële zaken van het bedrijf runt vanuit zijn hangmat. Hij is gespecialiseerd in het geven van een druk op de knop en verder gaat alles vanzelf dankzij de uitgelezen software, zo vertelde hij glunderend. Vandaar die hangmat.
Hangmatten heb ik hier in Zweden helemaal niet nodig om te genieten, dat lukt zo ook heel goed. In horizontaal gestrekte richting met een stapel boeken binnen bereik. Als ik even een vlerk uitsteek tref ik alles aan wat ik nodig heb: een verse Mankell, een Indridason (beklemmend!) en de kleine big. Die zelf ook van wanten weet als het om genieten gaat. We zijn de boot nog niet af of zij dirigeert ons in de richting van de Maxi, de ‘stormarknad’ waar je alles kunt kopen wat je zoal nodig kunt hebben voor een verblijfje hier te lande. Op het gebied van draadloze breedbandverbindingen en fourage, bijvoorbeeld. ‘Rechtdoor en dan rechts’, sommeert zij, die blind haar weg kan vinden in vreemde steden als aan het eind van de route maar voedsel te vinden is, haar pot met goud aan het einde van haar persoonlijke regenboog. Ze verlaat de Maxi met een grote papieren tas aan haar arm vol met tunbröd, rödbetssallad, prästost en remouladesaus. En aardbeitjes die druipen van het zoete sap.
Met een gelukzalige glimlach op haar snoet richt zij even later de picknickplaats in, zo idyllisch gelegen aan de rand van het bos. Wel wil ze een beetje voortmaken met eten, ‘want straks komt er nog een beer uit het bos.’
Morgen begint mijn schrijfcursus in Tolvsbo. In mugloze omgeving. Want ik weet niet waar de muggen zijn, maar hier zijn ze in elk geval niet. Wie er wel zijn, zijn mijn cursisten. Van heinde en verre zijn ze gekomen om een weekje door mij vermaakt te worden. Ik ga hard mijn best doen, ook werken is immers genieten als je doet wat je leuk vindt.