Schrijven is een creatief vak. Om er een beetje wat van te bakken, is inspiratie nodig. Bij stukken die gortdroog en slaapverwekkend zijn, is dat ook meteen wat eraan ontbreekt: inspiratie. En talent, maar ook techniek om de inhoud samenhangend en appetijtelijk te presenteren natuurlijk. Maar van al deze ingrediënten is inspiratie het meest onontbeerlijk. Zonder inspiratie kun je niet schrijven. Geen inspiratie hebben is geen reden om dan maar niet te schrijven, zie mijn blog van enkele weken geleden, want als je het niet hebt, kun je het gemakkelijk regelen. Maar nodig is en blijft het.
Bij veel deelnemers aan mijn blogklasjes is inspiratie vaak wat eraan schort: ze zien het nut en de noodzaak van bloggen wel in, maar ze weten niet waar ze dan steeds over moeten schrijven. Ze hebben gebrek aan inspiratie. Alvorens dat op te lossen, en antwoorden te vinden op de vraag hoe ze eraan kunnen komen als ze het niet hebben, gaan we altijd met elkaar in discussie over wat inspiratie dan eigenlijk ís. Een tijdje terug zei iemand: ‘Als de geest over je komt.’ Daar was de hele klas stil van en de juf ook.
Want zo is het. Inspiratie is als de geest over je komt. Vaak komt die vanzelf en hoef je er niks voor te doen. Dat is een merkwaardig fenomeen. Als ik mensen geïnterviewd heb, zeggen ze vaak: ‘Ik ben benieuwd wat je ervan gaat maken.’ ‘Ik ook’, zeg ik dan. En dan kijken ze me raar aan. Maar zo is het wel, want de echt goede stukken schrijven zichzelf. Die gebeuren buiten mij om. Die ontvouwen zich in mijn hoofd en hoef ik dan alleen nog maar op te schrijven. In tegenstelling tot de stukken waarvan ik elke komma intens beleef en die mijn vakvrouwschap tot op de bodem uitputten, want die zijn er ook. Inspiratie is gratis maar niet altijd gemakkelijk!
Pinksteren heeft goede papieren als het gaat om geest die over je komt. Zie het tweede hoofdstuk van Handelingen. Toch had ik me voorgenomen om vandaag juist eens niet te handelen. De zon staat stralend aan een strakblauwe maar toch knisperend frisse lucht. Scandinavisch weer is het. Fietsen, wandelen met vriendin K., boek lezen (Magdalena van Maarten ’t Hart), ontspannen. Dat stond op mijn planning vandaag. En toen kwam ineens de geest en moest ik een blog schrijven. Het behoeft helemaal niet te verbazen dat je geïnspireerd wordt op een dag als vandaag. Maar het verbaast me toch. Dat is het wonder van de geest.