Elke ochtend word ik wakker met een fluitconcert. De vogelpopulatie die huishoudt rondom mijn dakraam brengt mij rond half vijf een aubade. Bij mooi weer, het zijn mooiweerzangers. Als het regent, hoor ik ze niet. Kan zijn omdat ze liever binnen blijven als het giet. Singing in the rain is aan hen niet besteed. Kan ook zijn dat de regen zoveel lawaai maakt dat het elk ander geluid overstemt.
Ik ben niet zo’n vogelkundige en heb geen idee welke soorten zich verenigd hebben in mijn ochtendkoor. Duiven herken ik, maar dat zijn langslapers. Die komen pas uit de veren als het meerstemming vogelensemble al is afgelopen. En merels herken ik. Maar dat komt omdat zij altijd ‘Lydia’ roepen, moet je maar eens opletten. Vroeger dacht ik dat alleen de merels in onze achtertuin me riepen, maar tegenwoordig weet ik dat merels altijd, overal ter wereld mijn naam fluiten. In de kersenboom van de buurman wonen er een paar. Ze zorgen ervoor dat mijn patio vol ligt met kersenpitten en –steeltjes. Die kersen zelf, waarvan er toch kilo’s aan mijn kant van de schutting moeten bungelen zou je verwachten, krijg ik nooit te zien, laat staan te proeven. Wel hoor ik de hele dag mijn naam roepen vanuit die boom als het mooi weer is. Ze roepen me naar buiten en ik geef graag gehoor.
Het gezang zo vroeg in de ochtend is harmonieus en origineel. Ik houd ervan. Maar sinds kort is het koor uitgebreid met de een of andere lawaaipapegaai. Een vreemde vogel die een tweetonig deuntje kan zingen waar weinig muziek in zit. Táa (hoog) – tàa (laag). Zoiets. Zijn geluid doet nog het meest denken aan uitrukkende hulpdiensten. Ik weet trouwens niet helemaal zeker of het een ‘hij’ is die dit geluid produceert, maar ik denk het wel. Het is een typisch hij-geluid. Alleen mannen trekken in een vergadering toch hun mond open ook als ze verder niet zoveel te melden hebben. Met een vogelvergadering zal het niet anders zijn.
Ter gelegenheid van moederdag kreeg ik een mail van de schouwburg in een naburige stad. Allerhande concerten-speciaal-voor-moeder staan dit weekend op de rol en of ik maar even kaarten wilde aanschaffen. Ik heb het niet eens overwogen en de mail rap gedelete. Ik krijg immers elke dag al een moederdagconcert. Customized, waarbij de helft van de zangers mijn naam roept. Daar kan geen schouwburg tegenop!