In het leven moet je keuzes maken. Die gaan vaak over geld. Want weg is weg, en dat geldt vooral voor de Euris in mijn portemonnee die er het ene moment nog zijn en het andere moment niet. Kiezen voor het een, is afzien van het ander. Althans voor mij, want aan de enige boom in mijn tuin groeien dit jaar niet eens bloesempjes en dus ook geen peren, laat staan geld. Met de zomer in aantocht wordt het hoog tijd om de vakantie te boeken. Of niet, zoals in ons geval. Voor ons dit jaar geen Popocatepetl, Braziliaans regenwoud of hotel California, maar een aanschaf waar muziek in zit.
Sinds Goede Vrijdag ben ik de blije eigenaar van een klein (1.50 meter) zwart snoepie dat mooi staat te zijn middenin mijn poppenhuis. Een babyvleugel. Maar voor een baby is ze behoorlijk uit de kluiten gewassen, je zult ‘r op je tenen krijgen, en het kostte een paar ervaren vleugelverslepers dan ook heel wat inspanningen om haar naar binnen te krijgen. En wat erger was: haar voorganger, inmiddels total loss maar nog wel massief, moest eerst het huis uit. Ik heb pijn in mijn rug van het aanwijzingen geven.
‘Ik merk geen verschil’, zei de kleine big die achteloos maar met veel kracht wat toetsen bijna door de klankbodem heen jenste. Puberbarbarisme is dat, trekt nog wel bij. Als het niet knetterhard uit luidsprekers komt en gepaard gaat met een gestaag dreunend boem-boem-boem, dan is het geen muziek maar iets wat hoort bij de eeuw van je vader en moeder en andere ouwe mensen. Sinds een recent bezoek aan een spijkerbroekenwinkel weet ik waarom het fenomeen ‘kleedgeld’ is uitgevonden. Het is niet te doen, die decibellen. Ze tasten je verstandelijke vermogens aan waardoor je zonder discussie met veel te veel kleren bij de kassa komt. Als je maar snel naar buiten kunt. En ja, zo worden we allemaal onze vader of moeder, of we dat nu willen of niet.
Van mijn moeder heb ik de muziek geërfd en daar ben ik blij mee. En muziek zal er zijn in dit huis. Bach en Händel, ik heb ze uit de mottenballen gevist en het stof eraf geblazen. Ik moet nog even oefenen voor ik de vingervlugheid weer op peil heb. Dus binnenkort kun je naast me komen wonen voor een heel zacht prijsje, schat ik zo in… Leuk straatje!