Het schrijven van een wekelijks blog zit inmiddels grondig in mijn systeem verankerd. Elk weekend schrijf ik er een en als ik eens andere plannen heb, trekken trouwe lezers vanzelf aan de bel. ‘Vakantie? Schrijven zult gij!’ Ik verzamel gedurende de week gebeurtenissen die blog-able zijn en kies er één uit als de blog-tijd daar is. Dat hoeven geen grootse en meeslepende onderwerpen te zijn. Klein (on)geluk voldoet prima om een paar alinea’s over te tikken. Een stuk of drie, vier, die samen niet meer dan een halve pagina beslaan. Zodat de lezer niet te veel hoeft te scrollen. Weblezers zijn ongeduldig van aard en hebben een korte spanningsboog. Dus hou ’t kort, anders raak je ze kwijt.
Een boodschap brengen in twee A4-tjes is meestal wel te doen. Maar je punt maken in vier alinea’s, dat stelt eisen aan de schrijver. Bedenk bij alles wat je schrijft: kan het korter. Moet de lezer dit weten? Wat miskomt hem als ik het schrap? Want is schrijven al schrappen, het schrijven van blogs is schrappen tot de macht zoveel. ‘Kill your darlings’, noemen de Britten dat. En dat is in het begin net zo onaangenaam als het klinkt.
Schrijven heeft iedereen geleerd op de basisschool. Dat wil niet zeggen dat iedereen ook kan schrijven. Maar het goede nieuws is: je kunt het wel leren. Want schrijven is een ambacht. Net als schoenlappen en sleutels maken. Talent helpt zeker, maar veel benodigde vaardigheden zijn gewoon aan te leren.
Voor wie wil leren bloggen en vlotter en creatiever wil kunnen schrijven, biedt de Zwolse Bind Academie op 4 oktober een blogtraining aan van een dag. Kennis opdoen, vaardigheden oefenen en zelf aan de slag. En aan het eind naar huis met een blog dat je op het web kunt plaatsen. Gastdocent is yours truly. Ik verheug me erop, dan heb ik weer wat om over te bloggen!