De zomer is nog niet voorbij of de grootgrutter waar ik wekelijks inkopen doe heeft alweer een rek met Sinterklaas-snaaierijen staan langs het loopje naar de kassa. Waar je dus wel langs moet met je melk en je broccoli en al die andere gezonde dingen. Ik heb er van de week een zakje roze biggen gescoord, met een randje van pure chocola. Lekker na het eten. Of in plaats van eten, vond mijn zus die nog wel eens wijze dingen weet maar soms ook helemaal niet. Ze zullen vast ook wel heel lekker zijn op een boterham, die biggen. Net zoals chips ook heel lekker smaken op brood. Je denkt nu waarschijnlijk dat ik zelf niet helemaal lekker ben en dat is misschien ook wel zo, maar the proof of the pudding is in the eating, dus doe je best en daarna spreek ik je weer.
Het zusje van de kleine big was vandaag niet lekker. Ze had overal pijn, behalve in haar buik, antwoordde ze desgevraagd. Maar weer wel in haar navel. Ik informeerde of ik die er dan niet beter even af zou schroeven, maar dat was niet de bedoeling. Op buikjes horen navels, het is maar dat je het weet.
De kleine big zelf is aanstonds jarig. Groot feest met de hele kouwe kant erbij. Nog even en er staan jongens met brommers op de stoep om haar te feliciteren. Daar krijg ik geen buikpijn van, maar wel navelpijn. Je zou denken dat die navelstreng wel door is gezaagd bij haar komst ter wereld, maar blijkbaar ben je levenslang bezig die eraf te schroeven.