Ze zijn verdwenen als sneeuw voor de zon, de goede voornemens van de drijvende permanenten in het zwembad: blauw-grijs bekrulde dames met spekruggen in knellende badpakken die op 1 januari bedenken dat zwemmen gezonde lichaamsbeweging is voor stijve ledematen. Ze laten zich in het water zakken en dobberen daar babbelend rond tot ze, weet ik
Komaan, laat ik nog ’s wat zeggen over Bowie. Nu de schrijvende pers de hele week is losgegaan met uitgebreide necrologieën, achtergronden, bespiegelingen en herinneringen en alle tv-rubrieken waar ik langs zapte wel ‘deskundigen’ aan het woord hadden (zoals hij van Toppop, Ad Visser, spook uit het verleden, die zichzelf wel heel deskundig acht en
Over de bagage die mij van huis uit is aangereikt om mij te vergezellen op mijn levenspad, heb ik niet te klagen. Ik groeide op in een huis met boeken, woorden, taal. Ook muziek steeg op naast mijn wiegje. Vooral klassiek, maar ook de uitzendingen vanuit Nick Vollebregts Jazzcafé maakten wij thuis via de middengolf
Persoonlijk vind ik het wel lekker, die hittegolf in december. Ik maak me grote zorgen om het leefgebied van de arme ijsbeertjes en andere problemen die samenhangen met de opwarming van de aarde, heb zonnepanelen in stapels op mijn dak liggen en recycle elke aardappelschil die dit huishouden produceert. Maar persoonlijk vind ik het echt,
Tegelijk met de kilo’s die verdwijnen als sneeuw voor de zon, neemt ook mijn weerstand af as we speak. Elke bacterie die langs vliegt blijft aan me hangen. En al slik ik ook een arsenaal aan pilletjes met vitamine A tot en met Z, ik pik vrij gemakkelijk allerlei ziekmakends op. Als mensen blaffend en
Een substantieel deel van mijn volwassen leven heb ik doorgebracht in het regelmatige gezelschap van een club mannen, variërend van drie tot vijf stuks, met wie ik muziek mocht maken. In 2004 gingen we van start met onze band, die na een tijdje toch een naam moest hebben. Dat werd Zo Watt, met de Z
Bij Albert Heijn zag ik al sinds de zomer stellages vol met marsepein, chocola, letterbanket en andere snaaierijen. Ik wist dus al vroeg welke kant het op zou gaan. Net zoals je weet dat je blaren krijgt als je schoen knelt. En inderdaad: hij is weer gekomen, die lieve goede Sint. Hij arriveerde met zijn
Mijn ochtendblad Trouw heeft dagelijks een column over verschijnselen in, uit of rondom de taal. Beroepshalve interesseert me dat nogal. Het is een leerzaam stukje krant, ik steek er veel van op. Het inspireert me soms om op onderzoek uit te gaan en af en toe moet ik er ontzettend om lachen. Want taal is
Van het verlangen naar eeuwige jeugd begrijp ik niet zoveel. Ik houd er wel van als rimpels hun intrede doen. Ouderdom die met waardigheid gedragen wordt, misstaat nooit iemand. Mij zul je niet zien bij de privéklinieken waar je injecties in je bovenlip of je voorhoofd kunt laten zetten, net zolang tot je gezicht uit
Het buitenleven is prachtig. Vooral in de lente. Als de merel op mijn dak zijn winterveren opschudt en een loflied aanvangt, de bolletjes uit de grond schieten, ik lammetjes dartel zie rondspringen in de wei – daarom heet het ook ‘dartelen’; dat is de activiteit van diertjes die dartel huppelen. Dat wil zeggen: zo lang